بحران کم آبی زاینده رود چگونه حل می گردد؟ - وبلاگ عینک پرادا

به گزارش وبلاگ عینک پرادا، تهران (پانا) - اکنون بحران کم آبی فقط منحصر به حوضه زاینده رود نیست و کارشناسان می گویند بسیاری از منطقه ها دیگر از جمله کارون، تالاب بختگان، ارومیه و هیرمند درگیر هستند و مشکل کم آبی فراگیر شده و باید راهکاری اساسی برای عبور از بحران در نظر گرفته گردد.

مسعود مختاری، کارشناس حوزه آب و توسعه در گفت وگو با پانا با اشاره به مسائل کم ابی در استان اصفهان اظهار کرد: مداخلات توسعه ای گسترده ای در رودخانه زاینده رود شکل گرفته است که شامل احداث پروژه های سازه ای و توسعه کشاورزی و صنعت در بستر این حوضه آبریز می گردد و این مداخلات در طول دو دهه گذشته، مسائل را هر روز حادتر نموده است.

این کارشناس حوزه آب و توسعه اضافه نمود: رودخانه زاینده رود از گذشته نیز با دوره های خشکسالی روبرو بوده است اما با این حال مداخلات گسترده ای بدون آینده نگری در این حوضه آبریز انجام شده و سبب شده تا در دهه های اخیر کمبود آب به خشکی مستمر بستر رودخانه و تالاب گاوخونی بیانجامد و محصول این مداخلات مسائلی را برای ذی نفعان به ویژه کشاورزان ایجاد نموده است.

وی با اشاره به چالش عمده حوضه آبریز زاینده رود، گفت: عمده ترین چالش این حوضه آبریز، خشکسالی های متعدد، تأمین آب شرب جمعیتی و آب مورد احتیاج صنایع، تامین آب برای اراضی کشاورزی با توجه به حجم ذخیره مخزن سد زاینده رود است که در کنار اینها باید به مسائل محیط زیستی ناشی از خشکالی نیز کرد.

مختاری در ادامه با بیان اینکه منازعات فعلی بر سر منابع آب، محصول سطحی نگری در تصمیم های بسیار مهم بخش آب کشور بوده است، گفت: پیش احتیاج ورود به حل منازعه آبی این است که حق آبه ها شناسایی شوند. باید به طور دقیق و شفاف تعیین گردد که اندازه حق آبه سنتی هر کدام از بخش های شهری، روستایی، کشاورزی و صنعت چقدر است.

وی تاکید نمود: با توجه به اینکه سال آبی گذشته با خشکسالی شدید سپری شد ومنابع آب سد زاینده رود با کاهش حدود 40 درصدی روبرو شد و طبق پیش بینی تداوم خشکسالی به وسیله سازمان هواشناسی کشور، شرایط مساعدی از نظر تأمین منابع آب برای سد زاینده رود در سال آبی جاری نمی توان متصور بود.

این کارشناس حوزه آب و توسعه درخصوص راه چارههای حل بحران حوضه آبریز زاینده رود گفت: از عمده ترین راه چارههای کوتاه مدت و میان مدت می توان به بازتخصیص مصارف شرب و صنعت، کاهش مصارف بخش کشاورزی و افزایش بهره وری با اعمال الگوی کشت، ممنوعیت کشت محصولات کشاورزی با احتیاج آبی بالا، تأمین خسارت کشاورزان و صاحبان حق آبه اشاره نمود اما نباید فراموش کرد که این راه چاره موقتی و کوتاه مدت است در صورتی که حل این مشکل به برنامه های بلند مدت احتیاج دارد.

وی با انتقاد از انتقال آب بین حوضه ای به عنوان راه چاره حل بحران کم آبی زاینده رود گفت: بیشتر استان های کشور با بحران کم آبی دست و پنجه نرم می نمایند و تمامی دشت های کشور نیز شرایط بحرانی دارند، بنابراین انتقال آب نمی تواند راه چاره موثری برای حل مشکل آب در استان اصفهان باشد.